2024 Yazar: Gavin MacAdam | [email protected]. Son düzenleme: 2023-12-16 13:46
Alp hanımeli (lat. Lonicera alpigena) - Hanımeli ailesinin Hanımeli cinsinin bir temsilcisi. Orta ve Güney Avrupa'da doğal olarak bulunur. Esas olarak dağ ormanlarında yetişir. Şu anda süs bitkisi olarak yetiştirilmektedir.
Kültürün özellikleri
Alp hanımeli, oval veya yuvarlak şekilli yoğun bir kompakt taç ve gri kabukla kaplı dik dallar ile 3 m yüksekliğe kadar yaprak döken bir çalıdır. Genç sürgünler tüylü, dört yüzlü, yeşilimsi sarımsı renktedir. Yapraklar bütün, koyu yeşil, parlak, obovat veya eliptik, sivri, saplı, 12 cm uzunluğa kadar.
Çiçekler açık sarı, genellikle kırmızımsı bir renk tonu ile, eşleştirilmiş, kokusuz, yaprak axillerinde oluşan ince pedicellerde oturuyor. Kısa ve ince bir tüp ile donatılmış Corolla zigomorfik. Corolla'nın kıvrımı iki dudaklıdır, kıvrımın lobları secde, dar, dikdörtgendir. Meyveleri küresel, kırmızı, parlak, yenmez. Alp hanımeli Mayıs-Haziran aylarında çiçek açar ve yaklaşık 2-3 hafta sürer, meyveler Ağustos-Eylül aylarında olgunlaşır.
Dikkate alınan hanımeli türü hızlı büyümede farklılık göstermez, ancak dona dayanıklı, gölgeye toleranslıdır ve budama ve kesmeyi kolayca tolere eder. Kültür 4-5 yıl içinde, bazen daha sonra meyve vermeye başlar. Tohum çimlenmesi -% 60-80, çeliklerin köklenme oranı -% 30-50 (büyüme uyarıcıları olan çelikler işlenirken, köklenme oranı yüzdesi artar).
üreme
Cinsin tüm temsilcileri gibi, alpin hanımeli tohumlar, kesimler (yeşil ve yarı odunsu), çalıları katmanlar ve böler. Bahçıvanlar arasında en yaygın çoğaltma yöntemi yeşil kesimlerdir. Çelikler, çiçeklenmeden hemen sonra yaz aylarında hasat edilir. Kesmeden önce, sürgünlerin kesimler tarafından yayılmaya hazır olup olmadığını kontrol etmek önemlidir, büküldüklerinde bükülmemeli ve kırıldığında sesli bir çatırtı yaymamalıdırlar. Çelikler sabah kesilir, bu işlem sıcakta önerilmez.
Aşılama için makas, budama makası veya bahçe bıçağı gibi iyi bilenmiş ve dezenfekte edilmiş bahçe aletleri kullanın. Çelikler, sürgünün ortasından kesilir, her birinin iki boğum arası ve iki çift yaprağı olmalıdır. Kesimin alt kesimi eğik, üst kesimi yataydır. Besin karışımına ekmeden önce, kesimler, örneğin indobutirik asit veya fiton gibi büyüme uyarıcıları ile muamele edilir. Çelikler, 10 * 5 cm'lik bir şemaya göre bir film altına veya bir seraya ekilir, çelikler gelecek baharda kalıcı bir yere nakledilir.
Tohum yöntemi, bahçıvanlar arasında özellikle popüler değildir, çünkü bu şekilde elde edilen örnekler ana bitkinin özelliklerini korumaz. Tohumlar en iyi taze hasat edilmiş olarak kullanılır. Bunu yapmak için, meyveler tülbent içine konur, ezilir, suyu sıkılır ve yıkanır, posası çıkarılır. Yıkanan tohumlar bir bez üzerine serilir ve oda sıcaklığında 24 saat kurutulur. Alp hanımeli tohumları 2 yıla kadar canlı kalır, kuru ve iyi havalandırılmış bir odada kağıt torbalarda saklanmalıdır.
Taze tohumlarla ekim yapılırken tohum yatağı hazırlığı gerekli değildir. Depolanan tohumlar soğuk tabakalaşmaya tabi tutulur (sıcaklık 0C, süre 1 ay). Tohumlar fide kaplarına veya açık toprağa ekilir. İlk yol tercih edilir. Optimum substrat, 3: 1: 1: 1 oranında hafif verimli toprak, turba, humus ve nehir kumudur. Ekim derinliği 0,5 cm'dir, ancak yetiştirme koşullarına uyulması durumunda dostane sürgünler elde edilebilir. Kural olarak, fideler 12-15. günde ortaya çıkar.
Haşere kontrolü
Alp hanımeli, uygunsuz bakım veya olumsuz koşullarla, genellikle zararlılardan etkilenir. Bunlar arasında en tehlikelileri hanımeli akarları, hanımeli yaprak bitleri, pul böcekleri ve bazı yaprak yiyen böceklerdir. Zararlılar bulunursa, çalılar sarımsak ve tütün infüzyonları veya "Aktelik", "Aktara", "Eleksar" veya "Confidor" ilaçları ile tedavi edilir.
kullanım
Alp hanımeli meyveleri zehirli değildir, ancak buna rağmen yemek için kullanılmazlar. Bitkiler süs bahçeciliğinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Güzel bir tacı olan çalılar, tek ve grup dikimlerinin yanı sıra çitlerde de idealdir. Düşük büyüyen alpin hanımeli formları, kaya bahçelerinde ve diğer kayalık çiçek yataklarında uyumlu bir şekilde görünür.
Önerilen:
Hanımeli
Hanımeli (lat.Lonicera) - bir dut ve süs bitkisidir; Hanımeli ailesine ait çalı. Tanım Hanımeli, 150-200 cm yüksekliğe ulaşan dik veya tırmanan bir çalıdır Dallar kahverengi kabukla kaplıdır, yapraklar basit, uzun, ovaldir. Bazı çeşitlerde üst yapraklar, içinden çiçekli bir dalın ucunun geçtiği tek bir plaka oluşturur.
Kokulu Hanımeli
kokulu hanımeli hanımeli familyasının bitkilerinden biridir, Latincede bu bitkinin adı şu şekilde olacaktır: Lonicera caprifolium L. Hanımeli familyasının adına gelince, Latincede şu şekilde olacaktır: Caprifoliaceae Juss. Kokulu hanımeli açıklaması Kokulu hanımeli, keçi hanımeli, variscuda ve hanımeli adlarıyla da bilinir.
Altay Hanımeli
Altay hanımeli hanımeli adlı ailenin bitkilerinden biridir, Latince'de bu bitkinin adı şöyle olacaktır: Lonicera altaica Pall. eski DC. Altay hanımeli ailesinin adına gelince, Latince şöyle olacaktır: Caprifoliaceae Juss. Altay hanımeli açıklaması Altay hanımeli, yüksekliği bir metre ile bir buçuk metre arasında değişen alçak bir çalıdır.
Yenilebilir Hanımeli
yenilebilir hanımeli hanımeli ailesinin bitkilerinden biridir, Latincede bu bitkinin adı şöyle olacaktır: Lonicera edulis Turcz. eski Freyn. Yenilebilir hanımeli ailesinin adı ise Latince'de şöyle olacaktır: Caprifoliaceae Juss. Yenilebilir hanımeli açıklaması Yenilebilir hanımeli, yüksekliği altmış ila yüz santimetre arasında değişen kısa, çok yıllık bir çalıdır.
Tatar Hanımeli
Tatar hanımeli hanımeli denilen bitkilerden biridir, Latincede bu bitkinin adı şu şekilde olacaktır: Lonicera tatarica L. Tatar hanımeli ailesinin kendi adına gelince, Latince'de Caprifoliaceae Juss olacaktır. Tatar hanımeli açıklaması Tatar hanımeli, yüksekliği bir buçuk ila iki buçuk metre arasında değişen bir çalıdır.
